Паэзія: Стойкасць святых

Ці дойдуць пілігрымы да слаўнага канца?

Ці захавае Пастыр статак цалкам?

Ці убачаць Божыя дзеці Нябеснага Айца

Насуперак усім у колах палкам?

 

Ці тых, хто верай шчырай з’яднаўся са Хрыстом

Пакіне Божы Дух і Бога ласка?

Ці безліч абяцанняў, ім дадзеных Пісьмом,

Застанецца неспраўджанаю казкай?

 

Ці цуда адраджэння аднойчы й назаўжды?

Ці Госпад іх мацнейшы за шатана?

Ці да жыцця ўваскроснуць усе дочкі і сыны?

У ахвяры на крыжы ці ёсць загана?

 

Што мае наша радасць падмуркам пад сабой?

Упэўненнасць ці ёсць саманадзейнасць?

Труны пустэча кажа, што выйграны ўжо бой!

У Хрысце ўваскрослым – вечная бяспечнасць!

 

Мы дойдзем, мы ўбачым Яго якім Ён ёсць!

Святло збаўлення ў света змрок пральецца.

Бо кожнаму з нас будзе ад Бога дана моц,

Што “стойкасцю святых” здаўна завецца.

 

16.08.21.

 

Паэзія: Дзейснае выкупленне

Не “верагодна” і не “патэнцыйна”

Нам выкупленне дадзена крыжом.

Не так, як мы лічылі традыцыйна:

“Ён дзверы адчыніў у нябесны дом”.

 

Упэўнена, дакладна, поўны веры,

Ён выканаў с пачатку да канца

Збаўлення план, прадвечныя намеры,

Задуму свайго Бога і Айца.

 

Крыж – то не запрашэнне, то здзяйсненне,

Не прыклад, не жаданне, не папрок,

Ажыццяўленне Божага рашэння,

Што Господ наш Ісус увасобіць змог.

 

Ва ўзнагароду атрымаў Ён славу,

Імя вышэйшае за горы ўсёй зямлі,

Нятленную, усясветную дзяржаву,

Дзе месца й праўда, і любоў знайшлі.

 

Усе тыя, каго кроў Ягня амыла,

Ёсць Божым статкам, Божаю царквой,

Іх Дух уздыме з цёмнае магілы

І дасць святло, і зробіць грамадой.

 

Таму мы ў свет ідзем і пэўнасць маем,

Што, калі слова Бога прагучыць,

Ён будзе моцна дзейнічаць. Мы знаем:

Ён знойдзе сродкі спячых абудзіць. 

17.08.21.

Паэзія: Абранне без умоў

Калі нічога не было,

А толькі Ён адзін,

Хто сам ёсць вечнае жыццё –

Айцец, і Дух, і Сын,

 

Хто ад пачатку вызначаў

Гісторыі канву,

Сваіх абраных прадвызнаў –

Улюблёную Царкву.

 

Праз што Ён нас у Хрысце абраў?

Які крытэрый быў?

Хіба хто з нас яму што даў,

Каб Ён нам адплаціў?

 

Абсурд! Бо бачыў Яго зрок

Духоўных мерцвякоў.

Прычынай выбару была

Спрадвечная любоў!

 

Чаму мяне? Чаму цябе?

Дарма шукаць адказ.

Ён справаздычы не дае

Нікому сярод нас.

 

Ён па-над усім, Ён – суверэн.

Мы – гліна, Ён – ганчар.

Не нам, гаршкам, спрачацца з Ім.

Заслуг няма. Ёсць дар.

 

Мне пыху грэшную змірыў,

Узнёс Яго любоў

Той факт, што Бог ажыццявіў

Абранне без умоў.

 

15.08.21.